"Spinale Taal"
by Christopher Fox Graham
geef me een tatoeage
dieper dan de huid
op de botten van mijn wervelkolom
op het oppervlak van elke wervel
in elke menselijke taal
tatoeëer hun woord voor "poëzie"
zodat geen taal meer vreemd aanvoelt;
zodat elke menselijke stem
kan een woord in mij spreken
laat Arabisch en Hebreeuws
naast elkaar zitten zonder stenen te gooien
laat Kantonese en Hindi karakters
koppel handen om Swahili en Hutu in een hangmat te houden
laat Baskisch en Zoeloe eindelijk lippen Vietnamees aanraken
terwijl Navajo zijn hoofd op de schouder van Maleis laat rusten
We spreken zesduizend tongen
Maar ik zal de pijn en de tijd verdragen
dus geen menselijke stem kan tot mij spreken
zonder gevoeld te worden
Tot op het bot
laat Afrikaanse lettergrepen
ruimte delen met Europese geledingen,
Aziatische morfemen,
en Aboriginal uitspraken,
Zet ze op een rij en graveer ze
als een organische barcode geschreven in braille
leesbaar door de wormen die me op een dag terug zullen bekeren
aan de religie van stof en as
waar we ooit in geloofden
vóór deze cultus van vlees en bloed
bracht ons uit klei
om korte personages in de regen te spelen
Laat ze de smaak van onze woorden proeven
laat ze poëzie consumeren
en geef het terug aan de grond
zodat de aarde het gewicht van onze woorden kan voelen
en vergeet ons niet
wanneer we onszelf uitsterven
zoals de soort voor ons
Snijd het laatste woord
in morsecode
aan de basis van mijn wervelkolom
zodat ik het ritme van het woord kan horen
In mijn heupen als ik slaap
.--. --- . - .-. -.--
laat stippen en streepjes zich verspreiden
over al mijn botten in een virus van begrip
Dus als ik mijn stem verlies
Ik kan nog een woord spreken
door op mijn vingers te tikken,
beuken op een trommel
of het veranderen van het ritme van mijn hartslag
om met mijn bloed te spreken
zich verbeelden
zesduizend tongen
Mijn ruggengraat bespelen
in 33-stemmige harmonie
Een symfonie van mij maken
met een melodie die galmt
in mijn ruggenmerg
Steeds luider echoënd in de tunnel
Het versterken van de samengestelde muziek
helemaal tot aan de basis van mijn brein
waar het detoneert
en resoneert in mijn schedel
ricocheting
Zesduizend nieuwe uitdrukkingen
voor hetzelfde woord
met de stemmen van zes miljard zangers
in mijn zes biljoen gedachten
totdat ik geen chaos meer aankan
en hun lied ontploft van mijn lippen
De wereld aanbieden
Een moment van gesynchroniseerd begrip
van één nummer
van één stem
van één man
voor één moment
voordat de wereld knippert
verliest focus
en luistert naar de echo
langzaam vervagen
maar onthoudt
het geluid
van onze poëzie
